ย้อนกลับไปปี 2566 นับเป็นปี ที่เหนื่อยในหลายๆ เรื่อง ทำให้ต้นปี 2567 ได้เริ่มวางแผนใหม่ โดยเน้นการลงมือทำมากขึ้นกว่าเดิมมากๆ ไม่ได้ไปเข้าร่วมกิจกรรม Events ที่มีมากมายหลากหลาย เรื่อง เรียกว่า เงียบหายไปจาก แวดวงสังคม คงส่งเสียงเล็กๆ ผ่านทางโซเชียลมีเดีย ให้คนอื่นๆ ได้ทราบว่า ยังอยู่ ปฏิบัติการก้มหน้า ก้มตา ทำงานอย่างต่อเนื่อง คล้ายดุจกำลังเดินข้ามขุนเขา ที่สูงและเป็นทางที่ไม่เคยเดินมาก่อน ทำให้คงตื่นเต้น ทุกอย่างก้าวที่เดิน
ตลอดปี 2567 การเดินทางข้ามภูเขา ไม่ใช่เรื่องสนุก นอกจากเดินขึ้นไปที่สูง อากาศและอาหารเร่ิมเบาบาง หลุมพลางก็มีมากมาย เส้นทางหลอกๆ ก็มีหลากหลายเส้นทาง เราเลยต้องแม่นในแผนที่ที่เรากาง แผนที่เราเดิน และพากันเดิน แบบเงียบๆ ก้มหน้าก้มตาเดินกันไป แม้ในระหว่างทางจะมีทีมของเราหายไประหว่างทาง แต่คนที่เหลือต่างทุมเทกำลังช่วยเหลือกันอย่างเต็มที่ เพื่อที่จะข้ามเขาลูกนี้ ลูก 2567 ไปให้ได้
ระหว่างทาง เราก็ทำการสร้างสิ่งต่างๆ ไปพร้อมๆ กัน โดยแต่ละชิ้น แต่ละอัน เป็นจุด จุดหนึ่ง เพื่อรอลากเชื่อมต่อในปีหน้า ซึ่งเป็นเขาที่หลายสำนักต่างบอกเป็นเสียงเดียวกันว่า แห้งแล้งกันดารเป็นที่สุด เราเลยต้องเตรียมเสบียง อาหาร และสิ่งต่างๆ ไว้เผชิญกับสภาพที่หลายคนบอกไว้ว่าเจอแน่ และจะแห้งแล้งกันดารขึ้นทุกๆ ปี
ปี 2567 กำลังจะหมดไป ปี 2568 กำลังจะถึงในอีกไม่กี่วัน ถ้าจะกล่าวคำใดๆ
- ขอบคุณ ทีมงานทุกคนที่ช่วยกันจะทำให้เราข้ามภูเขาที่ชื่อว่า 2567 มาได้ ขอบคุณทีมงานมากๆ ครับ
- ขอบคุณ ลูกค้าผู้มีอุปการคุณ
- ขอบคุณ ครอบครัวที่ค่อยช่วยเหลือ และให้กำลังใจ
- ขอบคุณ ครูอาจารย์ ที่ให้ความรู้
- ขอบคุณ เพื่อน มิตรสหาย ที่ช่วยเหลือ Support ในเรื่องต่างๆ
- ขอบคุณ โอกาสใหม่ๆ ที่เข้ามา
- ขอบคุณ ร่างกาย ที่ไม่งอแง ทำให้ลุยงานหนักๆ ได้
- ขอบคุณ พ่อ แม่ พี่ น้อง ที่ดูแลกัน
- ขอบคุณ ข้าวทุกมื้อ อาหารทุกจาน ที่มีให้รับประทานแบบไม่ขาด
- ขอบคุณ ทุกสิ่ง ทุกอย่าง ที่อยู่รอบๆ ตัว
- ขอบคุณมากๆ ครับ
